Sobra con esplicar el que tas dicindo.
É abondo con vir de novo y quedar pensando.
Bah, imposible.
Somos os hipsters que pintan señales,
que rouban ás cayes os nomes
y que cantan de noite pra nun ver el frío.
Tamos feitos del última pasta non adanista
que nun se vendéu ás capitales grandiosas
dos homes grandes y gordos.
Temos pechao el vandalismo, porque nun somos
xente moza que busca el sou furaco. El sito témolo:
ta núa desobediencia estremamente entendible.
Porque todos queren ser amos de sí.
Nosoutros sómolo, sómolo porque queremos ser
donos das pegatinas nas sedes dos fatíos políticos
y dos ovos de pintura de colores nos visóis de Manuel Pedregal.
Ha, ha, ha. Hai que rirse. Todos a rirse, veña,
a montar escándalo pra que nos desahucien,
pra que veñan os das motos y os coches azules
a intentar ter razón cuas súas porras y a súa farlopa
(nun son porros, ellos necesitan estimulantes).
Que veñan.
Somos os hipsters que pintan señales,
que rouban ás cayes os nomes
y que cantan de noite pra nun ver el frío.
Somos os fiyos dos guardias del mundo,
as béillaras ceibes que beilan sin dieiro.
Eso y lo d'alló. Basta con morder y querer.
Sobra con berrar el que tas dicindo.
É abondo con nun marchar.
Miguel R. Monteavaro
(Asoleyao en diariosdeyoni.wordpress.com, 2012)
No hay comentarios:
Publicar un comentario