Carrefour, de Ricardo Saavedra Fernández-Combarro

Pregúntome pol precio das cousas que nun pesan,
dos xipridos que pasan ufertando
el corazón da fruxe
nun ritual sin sacrificio, el molle
abrazo d'un abismo sin cayida.

Hai úa lluz qu'absorbe a materia intanxible
dos corpos y dá forma
al amor en envases rellumantes;
é úa lluz que crisa a vista y cubre
todas as lluces del mundo, qu'abura
nel peto y prende os ríos unde a especie naufraga,
el fondal unde aguarda a súa gloria.

Y por eso chegamos a este espacio
perseguindo señales
que son el eco encenegao da vida,
con pasos qu'arromendan a héroes galdidos
y úa cicatriz de sede
que rezuma, ideándolo, un milagro.

En qué secció, en qué fábrica d'odio
os cutiellos dialogan
col aire axordando a conciencia,
ese pórtico blanco que'é miyor nun franquiar.

Sei que nun hei axouriar nese instante,
condo los sinta entrar xunta as costellas
fito nel tépido cimbrar das cifras,
sei qu'ha haber úa bruite
disecándose nos tous hombros
mentres oigo pidir a vez da redención.

Y ás veces as coradas salen da mía boca
nun escouguido, porque medran y mancan,
y eu voume valleirado pra encher de lluz as miollas,
voume esvazando como úa nubre encetada.
Cuál é, preguntas, cuál é el precio
das cousas que nun vemos, da súa dilación
enfougada na fraque consistencia
del pensamento,
cómo midir a súa ausencia
nestos fríos pasiyos que llevan a nayundes.

Ricardo Saavedra Fernández-Combarro
(Lletres Lliterariu nº 4, Academia de la Llingua Asturiana, 2012)

No hay comentarios:

Publicar un comentario

BUSCAR: